به ياد:ليبرتي، شهر وحدت و سلام
...راستي ليبرتي كجاست؟پارهيي از خاك در فشان ايران، زيبا ترين وطن. موقتاً دور افتاده از خاك ايران… بله اكنون ليبرتي، شهر وحدت و سلام است، هر چند كيلومترها دور افتاده از وطن، اما رشتههاي مهر و محبت،و پرداخت بهاي بدون چشمداشت ، براي سر فرازي يك خلق اسير، درتكتك اشرفيان با خلق محبوبشان برقرار است، پيوندي ناگسستني و جدايي ناپذير. براي ايران و به عشق ايران ميرزمند و ميجنگند
ليبرتي ديگر يك شهر معمولي نيست، شهري است در دل شهرها كه در آن بذر فدا، ايستادگي و ايثار پاشاندهاند، ثمره و عصاره صد سال مبارزه بي امان عليه دشمنان اين آب و خاك، راست قامتان ليبرتي نشين، سد بنيان كني جلو دژخيمان آخوندي هستند.
خاك وطنم اسير است، اسير ديو صفتان و از خدا بي خبران.
ميدانم كه عصاره همه، زمينهاي سر سبز شمال و جنوب، طراوت خاك خراسان و بوي نارنجهاي شيراز، رايحه و عطر همه شكوفههاي خراسان اينجاست! در اين شهر،صفا ويكرنگي، ايثار و فدا حاكم است. مگرنه، آرميدن هزاران مجاهد و مبارز بر خاك زيبا ترين وطن ، گورهاي جمعي، صدها و شايد هزاران شهيد و رودهاي خون مجاهدين كه در جاي جاي وطن جاري است كه با خون پاك اشرفيان در اشرف و ليبرتي در هم آميخته است.
هنوز بر خاك وطنم، جوانان از شدت فقر، اعتياد و هزاران بلاي آخوندي از پاي در ميآيند، در شبهاي سرد و گرم، با بستري از زمين و پوششي از آسمان، با كودكاني برهنه پا كه در جستجوي لقمه ناني از پس خودروهاي شهرهاي دود گرفته عبور ميكنند براي سكهيي خرد. هنوز هم در جاي جاي اين خاك، زمين از اشكهاي مادران و پدران سالخورده خشك نشده، اما بهجاي آن گُل انتقام سر برآورده است.
ليبرتي و ليبرتي نشينان ابراهيم وار با سردار بي بديلشان خواهر مژگان و ياران با وفايش ، برادران وخواهران شوراي‌مركزي سرفراز ، با در اهتزاز آوردن پرچم هيهات منا الذله، در آتش هزاران توطئه، بخل و حسد ناجوانمردانه آخوندي شدند، گردي از نوميدي، يأس و انفعال بر آنان ننشست، بلكه با تلاش، پايداري با شكوهشان همه توطئهها و راه بند ها را محو و نابود كردند و بهجايش ساختند و ساختند و ميسازند.
من بر اين باورم، كه خا ك تو، اي زيباترين وطن با خاك ليبرتي از يك تركيب و رنگ و بو است. اينجا هم مجاهد ين در خاك ليبرتي به شهادت رسيدند و افتخار شرف خلق شدند. ليبرتي مغرور و پيروز است. سرزمين سلام و وحدت است.
محمود نيشابوري